Σε μια αποκάλυψη που συγκλονίζει, το newsit.gr φέρνει στο φως αποκαλυπτικούς διαλόγους από τη δράση της βίαιης συμμορίας εκβιαστών στη Μύκονο, με αρχηγό έναν γνωστό Αλβανό με το ψευδώνυμο «Τόνυ», και υπαρχηγό έναν 42χρονο Έλληνα, γνωστό ως «Βέλγο». Οι δύο Έλληνες εισπράκτορες της οργάνωσης, που τελικά εξαρθρώθηκε από τη Δίωξη Εκβιαστών Ασφαλείας Αττικής, βρίσκονται επίσης στη δικογραφία.
Η τετραμελής αυτή ομάδα δρούσε τόσο στη Μύκονο όσο και στα νότια προάστια της Αττικής, εκβιάζοντας ιδιοκτήτες καταστημάτων – από μπαρ και εστιατόρια μέχρι κρεπερί και κρεοπωλεία. Η συμμορία απαιτούσε ετήσιο «χαράτσι» από 6.500 ευρώ στη Μύκονο, καθώς και 200 ευρώ μηνιαίως σε άλλες περιοχές με πρόσχημα την "παροχή προστασίας".
Ο αρχηγός, που ήταν σεσημασμένος για πλήθος αδικημάτων, κρίθηκε προφυλακιστέος μετά την ανάκριση, όπως και ο υπαρχηγός του. Οι δύο Έλληνες εισπράκτορες αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση 3.000 ευρώ, ενώ τους επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι.
Η συμμορία δρούσε τουλάχιστον από τον Νοέμβριο του 2023, με την αστυνομία να οργανώνει μια εκτεταμένη επιχείρηση για τη σύλληψή τους, η οποία κατέληξε σε συλλήψεις τόσο στη Μύκονο όσο και στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 2024.
Διάλογοι που σοκάρουν:
- «Ιδιοκτήτρια»: «Ρε φίλε να σου πω, θυμάσαι την ημέρα που ήρθαν οι μπράβοι;
- «υπάλληλος»: Ναι.
- «ιδιοκτήτρια»: Τί ήταν; Τέσσερις του μήνα; ή πέντε Ιουνίου;
- «υπάλληλος»: Δε θυμάμαι ημερομηνία, γιατί;
- «Ιδιοκτήτρια»: Έχω την εντύπωση… θυμάσαι που με είδες μια μέρα έκλαιγα;
- «υπάλληλος»: Ναι, ναι.
- «ιδιοκτήτρια»: Και είχα φρικάρει με αυτούς. Έχω την εντύπωση ρε φίλε ότι τους είδα στο… πανηγύρι τώρα στα εννιάμερα και λέω… επειδή είσαι μόνο εσύ παρατηρητικός… ήρθαν στον (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) κάτω;
- «υπάλληλος»: Δεν τους έχω ξαναδεί από τότε.
- «ιδιοκτήτρια»: Από τότε δεν έχουν ξανάρθει;
- «υπάλληλος»: Όχι, και τώρα μεταξύ μας, αυτοί πρέπει να παίρνουν τώρα από τη Γλυφάδα, τα έχει αναλάβει ο αδερφός του (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) Όχι ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα).
- «ιδιοκτήτρια»: Εδώ δεν έρχονται κάθε τέλος του μήνα;
- «υπάλληλος»: Όχι, όχι. Πρέπει να τα παίρνουνε από τη Γλυφάδα.
- «ιδιοκτήτρια»: Εμένα έρχονται κάθε μήνα.
- «υπάλληλος»: Έρχονται εδώ και τα παίρνουνε;
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι ρε, εν ψυχρώ. Μέσα μπαίνουνε στο μαγαζί και ανοίγουν το ταμείο… μου λέει «φέρε». Αλλά προχθές, μετά το πανηγύρι, είδα κάτι…
- «ΑΓΝΩΣΤΟΣ»: Είχατε συζήτηση; Ενοχλώ;
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι. Είδα κάτι σ@@@@@@@@ς, κάτι γομάρια και λέω ο μόνος που είναι από κάτω παρατηρητικός, οι άλλοι δεν παρατηρούνε, θα ‘ναι μόνο ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα).
- «υπάλληλος»: Κοίτα, δεν τους πρόσεξα, στο πανηγύρι γιατί έτρεχα σαν τον Μέσι, αλλά σίγουρα μπορεί να έχουνε σκάσει.
- «ιδιοκτήτρια»: Είναι αυτά τα γομάρια, τα… με τα ταττού, τα…
- «υπάλληλος»: Εγώ πήγα στον μπάρμπα του (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) και του το ‘πα, (ακατάληπτο) του λέω σηκώσαν στον Πλατύ Γιαλό και πήγαν σε ένα μαγαζί που πουλάει κρέπες και αυτά, μου λέει «άντε ρε», μου λέει… «σίγουρα;» μου λέει «να πήγαν…», μου λέει, «σε σας, ναι, γιατί παίζει να πήγαν σε σας» λέει «γιατί έχετε και το μαγαζί στη Γλυφάδα;» του έκανε τρομερή εντύπωση. Του λέω «σε σας έχουνε έρθει;» μου λέει «αν έρθουνε σε μένα» μου λέει «θα πρέπει να φύγω από το νησί» χα χα χα.
- «ιδιοκτήτρια»: Α… ντάξει, ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) είναι ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα)
- «υπάλληλος»: Ναι.
- «ιδιοκτήτρια»: Τελείως, αλλά ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) έχει και πλάτες ρε φίλε.
- «υπάλληλος»: Ναι ρε.
- «ιδιοκτήτρια»: Τι να λέμε.
- «υπάλληλος»: «Από τη ντροπή θα πρέπει να φύγω από το νησί» μου ‘κανε σε εμένα, χα χα.
- «ιδιοκτήτρια»: Μπορεί να ακουμπήσει κανένας (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) τώρα κι εσύ;
- «υπάλληλος»: Του είπα ότι ήρθανε σε σας, του το είπα, το συζήταγα μαζί του.
- «ιδιοκτήτρια»: Μ@@@@α… και λέω, λες τώρα που μας είδανε εδώ… με κόσμο, εσάς, εμάς, να μας
ζητήσουν περισσότερα;
- «υπάλληλος»: Όχι ρε, δε νομίζω, Άνω Μέρα είναι.
- «ιδιοκτήτρια»: Ήθελα να ρωτήσω και τον (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) άμα έρθει ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) θα του πω, μήπως τους είδε ξανά αυτούς; Ντάξει, εμένα μου ‘ρχονται κάθε μήνα, μου παίρνουν το φακελάκι και φεύγουν.
- «υπάλληλος»: Μεγάλο ποσό αν επιτρέπεται;
- «ιδιοκτήτρια»: Εμάς μας είπανε πέντε χιλιάρικα.
- «υπάλληλος»: Το μήνα;
- «ιδιοκτήτρια»: Τη σεζόν ρε.
- «υπάλληλος»: Α…
- «ιδιοκτήτρια»: Ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) μας είχε πει… και στον (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) βασικά το είχε πει, νομίζω ότι είχανε κλείσει στα δώδεκα.
- «υπάλληλος»: Τη σεζόν;
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι, τώρα τι να σου πω ρε φίλε. Αλλά λέω μόνο με αυτόν μπορώ να… μόνο με σένα, γιατί θυμάμαι που είχες πάρει τον πατέρα σου τηλέφωνο.
- «υπάλληλος»: Άκου, τραγικό, εσένα δε σου (ακατάληπτο) ένα χιλιάρικο τον μήνα, άμα βάλεις πέντε μήνες σεζόν.
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι.
- «υπάλληλος»: Ένα μισθό, εντάξει, κομπλέ είσαι, να ξέρεις, (ακατάληπτο) κομπλέ είσαι (ακατάληπτο).
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι ρε, αλλά εντάξει, είναι και αμαρτία από το Θεό να τα δίνεις, γιατί να τα δίνεις;
- «υπάλληλος»: Γιατί να τα δίνεις; ναι ναι, εννοείται και χίλια και πεντακόσια γιατί να τα δίνεις;
- «ιδιοκτήτρια»: Γιατί; Αλλά σου λέω προχθές είδα κάτι σ@@@@@@@@ς και μου λέει και η (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) «ηρέμησε ρε θεία, όλους τους βλέπεις…»
- «υπάλληλος»: Όχι ρε δε θα σου ζητήσουν πιο πολλά.
- «ιδιοκτήτρια»: Εγώ πλέον…
- «υπάλληλος»: Πες τους όχι ρε, δε στα δίνω, κάψτο, τι θα μου κάνεις; Επειδή μιλάτε με τους μπάτσους εσείς, το αναφέρατε;
- «ιδιοκτήτρια»: Καλά, οι μπάτσοι που είχαν έρθει τότε, είχανε έρθει για τις ζημιές που έκαναν για το σχολείο.
- «υπάλληλος»: Το αναφέρατε;
- «ιδιοκτήτρια»: Τι να αναφέρουμε ρε φίλε, αφού είπανε ότι… μη τυχόν και το πείτε στην αστυνομία. Πού ξέρω εγώ με ποιον μιλάω και τι…
- «υπάλληλος»: Ναι καλά κάνεις.
- «ιδιοκτήτρια»: Αυτοί έχουν αφτιά παντού να πούμε.
- «υπάλληλος»: Ναι ρε, και μπορεί να παίρνουν και αυτοί ρε… που ήρθαν εδώ… άστο ρε.
- «ιδιοκτήτρια»: Άρα ο (σ.σ αναφέρεται σε όνομα) δε δίνει φακελάκι από εδώ, δε μπαίνουν μέσα στο μαγαζί του.
- «υπάλληλος»: Όχι, όχι.
- «ιδιοκτήτρια»: Αυτός είναι ο τυχερός
- «υπάλληλος»: Τα ‘χουνε… είμαι σίγουρος ότι τα ‘χουνε βρει κάπως, ώστε να τα… ε…. με τα… παίρνουν λεφτά από Γλυφάδα.
- «ιδιοκτήτρια»: Ντάξει καλύτερα, να μη φαίνεται μες στον κόσμο, εμένα δηλαδή που μου ‘ρχονται τέλος του μήνα…
- «υπάλληλος»: Έρχονται δηλαδή όλοι μαζί;
- «ιδιοκτήτρια»: Δεν έρχονται, δύο έρχονται. Μία ένας, μία δύο. Την τελευταία φορά ήρθανε δύο. Αλλά εντάξει, χ@@@@@ι, άμα δεν είσαι συνεπής, δε ξέρεις τι περιμένεις, τί να λέμε.
- «υπάλληλος»: Νταβατζιλίκι ε; χα χα.
- «ιδιοκτήτρια»: Έτσι δεν είναι;
- «υπάλληλος»: Πα να γ@@@ ρε, τα κ@@@@@, τα γ@@@@.
- «ιδιοκτήτρια»: Αμ δεν είναι κ@@@&; Εύκολο χρήμα, ενώ εμείς που δουλεύουμε… Εντωμεταξύ, δε… ε… που βγαίνουμε στη Χώρα και αυτά, δεν τους έχει… εγώ δε τους έχω δει, να δεις μια φάτσα να πεις «Α, κάτι μου θυμίζει αυτός» και προχθές δεν ήταν αυτοί που έρχονται και μου παίρνουν τα λεφτά. Είδα σ@@@@@@@@α.
- «υπάλληλος»: Ρε συ, όλο το νησί μες τους μπράβους είναι και στους σεκιουριτάδες, ασφάλειες, μπορεί να ήταν σ@@@@@@@@ς από άλλα μαγαζιά και να ήρθανε… κάτι τέτοιο…
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι…
- «υπάλληλος»: Γιατί στη Μικρή Βενετία δε τους βλέπεις όλους έξω; και… στη Μικρή Βενετία είναι.
- «ιδιοκτήτρια»: Τέλος πάντων, ας έχουν Θεό και Παναγιά.
- «υπάλληλος»: Ντάξει, θα περάσει τώρα, θα φύγουνε αυτοί.
- «ιδιοκτήτρια»: Καλά, τώρα το βάλαμε το αγγούρι στο κ@@@@ μας φιλαράκι… θα το δίνουμε.
- «υπάλληλος»: Και ‘γω στη θέση σου θα τα έδινα επί τόπου μαζεμένα άιντε, πάρτε τα μην ξανάρθετε. Να μην τους έχεις εδώ και να τους βλέπεις κιόλας, δώσ’ τα μία και καλή να μην ξανάρθουνε. Πάρτε τα όλα μαζί… βέβαια και αυτοί δε ξέρεις πως (ακατάληπτο) πάρτε τα όλα μαζί…
- «ιδιοκτήτρια»: Ναι ρε…
- «υπάλληλος»: Θα πουν, αυτή βγάζει λεφτά, τα δώσε επί τόπου τα πέντε, πού τα βρήκε; Άστο… είναι, άμα το πιάσεις, αυτό είναι η προπαίδεια του μηδέν εγκεφαλικά, δεν έχουνε μυαλό, δε ξέρεις πως τα σκέφτονται όλα.
- «ιδιοκτήτρια»: Αλλά δεν έχουν ξανάρθει στο μαγαζί πάλι…
- «υπάλληλος»: Όχι, όχι.
