Μπαίνοντας πλέον στην τελευταία μέρα των μεταγραφών, αλλά και έχοντας μια αίσθηση οτι η μεταγραφή του Ολιβέιρα δεν θα είναι η μοναδική, αρχικά ευελπιστώ ότι ο Μεντιλίμπαρ, θα προσπαθήσει να επαναφέρει τον Πορτογάλο σε νορμάλ αγωνιστικό επίπεδο. Γνώμονας σε αυτό είναι η περσινή βαθμιαία άνοδος του Ιμπόρα, σε σχέση με τον παίχτη που βλέπαμε (όσο τον βλέπαμε) στην πρώτο 6μηνο της προηγούμενης σεζόν.
Μπορεί να μην είναι ξεκάθαρο, το αν ο Ολιβέιρα προορίζεται για βασικός ή σαν συμπλήρωμα, αλλά θεωρώ είναι σαφές, πως στόχος του κόουτς είναι να τον φέρει σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να προσθέσει στοιχεία στην ομάδα, όπως την γρήγορη μετάβαση της μπάλας από τον άξονα με κάθετο ποδόσφαιρο, είτε μεταβιβάζοντας την μπάλα, είτε κουβαλώντας την, εφόσον ο αντίπαλος σου έχει αφήσει μέτρα στο γήπεδο. Ο Ολιβέιρα όπως ήταν μέχρι πριν από 2 χρόνια, θα είχε πάρει τη φανέλα βασικού σπίτι. Ο τωρινός, ρεαλιστικά βρίσκεται σε κάποια πτώση, σε ταχυδυναμικό επίπεδο κυρίως, τομέας που παίζει καίριο ρόλο στο έντονο και σε υψηλά μέτρα pressing που επιδιώκει ο Μεντιλίμπαρ. Η ποιότητά του με τη μπάλα στα πόδια όσον αφορά το passing game και τα στημένα, είναι αδιαμφισβήτητη πάντως.
Καταγράφοντας την ροή των μεταγραφών και των παραμέτρων τους αυτό το καλοκαίρι και φτάνοντας έως και τώρα, αδυνατώ να δεχθώ κάποια γεγονότα, με τον τρόπο που έχουν παρουσιαστεί έως τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο.
Και εξηγώ εκφέροντας απλά τη γνώμη μου, προσπαθώντας να πλησιάσω την κοινή λογική, βάσει ροής γεγονότων:
1) Έχοντας δει τον Μεντιλίμπαρ μπροστά στην κάμερα, ερωτώμενος μετά από φιλικό προετοιμασίας για την ενδεχόμενη παρουσία των τριών Πορτογάλων την νέα σεζόν, να λέει ότι θα ήθελε και τη νέα χρονιά όλους όσους ήταν αρωγοί για ό,τι επετεύχθη την περσινή σεζόν, αδυνατώ να πιστέψω (δεν γίνεται βασικά με καμία δύναμη) να είναι εκείνος που ουσιαστικά “κατέβασε τον Όρτα από το αεροπλάνο. Αυτό προέκυψε από πορτογαλικά μέσα που επικαλούνταν ελληνικές πηγές(!!!). Ο κόουτς είχε εντάξει με τέτοιον τρόπο τον Όρτα στην ομάδα, που είτε ερχόταν σαν game changer από τον πάγκο, είτε βρισκόταν στη βασική εντεκάδα, ήταν κομβικότατος. Δε γίνεται λοιπόν να είπε ο Μεντιλίμπαρ “κόβω τον Όρτα για να πάρω Ποντένσε. Στο μυαλό του Ισπανού δεν τέθηκε ποτέ τέτοιο δίλημμα. Δεν ξέρω μήπως του το “έθεσαν άλλοι”.
2) Ο Μεντιλίμπαρ παρομοίασε την ενδεχόμενη έλευση νέων παιχτών με την ντουλάπα των ρούχων μας.
Ουσιαστικά λέει αλληγορικά, ότι την ντουλάπα μας αν είναι να τη γεμίζουμε, να το κάνουμε με ρούχα που έχουμε πραγματικά ανάγκη. Αν είναι τα ρούχα να μην είναι τέτοια, ε ας μην τα έχουμε στην ντουλάπα.
Αυτό λοιπόν από κάποιους συγκεκριμένους κύκλους, αλλά και μερικούς δημοσιογράφους εν τη ρύμη των λόγων τους, βαφτίστηκε η άποψη ότι ο Ισπανός δεν θέλει ή δεν καίγεται για παίκτες. Η μόνη λέξη που θα πω για όλο αυτό είναι μία: ΝΤΡΟΠΗ! Όποιος προτάσσει τέτοια ερμηνεία στα λεγόμενα του Ισπανού, ή έχει θέμα αντίληψης ή δόλο. ΞΕΚΑΘΑΡΑ!
3) Εάν η Διοίκηση δεν κατάφερε να καλύψει πλήρως τα θέλω του Ισπανού, κάτι που μπορεί να συμβεί σε μία μεταγραφική περίοδο (μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ομάδα), οφείλει να τον προφυλάξει από τέτοιου είδους κακοτοπιές, οι οποίες δημοσιοποιούνται και είναι ικανές, μοιραία να διαμορφώσουν συγκεκριμένη εικόνα στη συνείδηση του κόσμου.
4) Πάνω σε αυτή τη βάση, θεωρώ ξεκάθαρο ότι ο Ολιβέιρα δεν είναι επιλογή του Μεντιλίμπαρ, αλλά είναι και σαφές το ότι έδωσε το ΟΚ κάτω από συνθήκες που πιέζουν, κυρίως χρονικά. Αρχίζει λοιπόν ο κόσμος να λέει στα social ελαφρά τη καρδία, ότι είναι επιλογή του Μέντι και τη στηρίζουμε. Έχω λοιπόν την αίσθηση, οτι στο ενδεχόμενο που ο Πορτογάλος δεν αποδώσει και δημιουργήσει “τρύπα” στο ρόστερ αλλά και πρόβλημα στο πλάνο του κόουτς, οι ίδιοι που λένε ότι στηρίζουν την “επιλογή”του, θα τον στήσουν απέναντι στην πρώτη στραβή κάτι που έχει συμβεί πολλάκις στο παρελθόν. Όπως επίσης είναι λίγο περίεργο να λέει ο Ισπανός ότι δε θέλει αριστερό μπακ και ο Αποστολόπουλος να είναι μόνιμα εκτός αποστολής. Δε θα κάνουμε λάστιχο τον Κοστίνια. Συγνώμη, κάτι δε μου κολλάει εδώ.
5) Η άποψή μου στο 3ο και το 4ο σκέλος, ενισχύθηκε από την εικόνα του Μεντιλίμπαρ που προκύπτει από το πρώτο επεισόδιο της σειράς του Netfliχ με τίτλο “la liga”. Το πρώτο επεισόδιο της σειράς, είναι γεμάτο από τον κόουτς. Εκεί ο καθένας μπορεί σε πρώτη φάση να διακρίνει πόσο ποδοσφαιρικά λογικός και ειλικρινής είναι ο Ισπανός, αλλά και πόσο του κόστισαν αυτά τα στοιχεία που διαθέτει, όταν ήρθε στην ουσία απέναντι με τον κουτό, κυνικό νεοτεχνοκρατισμό που ακολουθεί η διοίκηση της Σεβίλης, που την οδήγησε στον απόλυτο κατήφορο στην μετά – Μόντσι εποχή. Κάποιες στιγμές συνειδητοποιείς ότι ορισμένες καταστάσεις μπορεί να συμβαίνουν, σε οποιαδήποτε ομάδα, κυρίως της Ευρώπης, ενδεχομένως ακόμα και στη δική μας. Πιστεύω οτι όποιος το δει, θα έχει μια πλήρη εικόνα του τι εστί Μεντιλίμπαρ, αλλά και τι μπορεί να συμβαίνει ενδεχομένως εσωτερικά, στα μεταγραφικά καλοκαίρια μιας ομάδας.
6) Με χροιά μπηχτής. Είμαστε σε τέτοια ηλικία αρκετοί από εμάς, που μπορούμε να αντιληφθούμε πότε ένας δημοσιογράφος προσπαθεί να μας ενημερώσει πραγματικά, διαχωρίζοντας τα λεγόμενά του πότε κάτι είναι είδηση και πότε προσωπική αίσθηση, αλλά και πότε προσπαθεί “να μας περάσει κάτι” με το έτσι θέλω (το θέτω κάπως άκομψα, αλλά δε γίνεται αλλιώς). Το πρώτο σκέλος είναι αυτό που ορίζει στα μάτια μου το τι είναι καλός δημοσιογράφος, ακόμα κι αν δεν είναι συχνά σε θέση να βγάλει είδηση. Αυτοί του πρώτου σκέλους, συνήθως είναι εκείνοι οι οποίοι χάνουν τον ύπνο τους όταν άθελά τους αποπροσανατόλισαν τον κόσμο, μεταφέροντας κάτι στον αέρα το οποίο αποδείχτηκε λάθος. Ξέρω κανά δυο οι οποίοι έχουν πάθος με αυτό που κάνουν συνδυαστικά με το ότι είναι οπαδοί της ομάδας.
7) Αυτό το καλοκαίρι μπήκα για πρώτη φορά στο τρυπάκι, να ερευνήσω μέσω διαφόρων τρόπων (είτε από κάποιους που όπως λέμε ότι έχουν άκρες, ή μεσώ τουίτερ ή ξένων sites) να βρω, κάποιο ενδεχόμενο νέο σε σχεση με μια ενδεχόμενη πώληση ή αγορά παιχτών που έχουν να κάνουν με την ομάδα μου, τον Ολυμπιακό. Σας λέω με βεβαιότητα, οτι είναι εθιστικό. Σε απορροφάει το όλο process ξεκάθαρα. Σε όλο αυτό το λούκι λοιπόν, πραγματικά μπορεί να πετύχεις γεγονότα να διαδραματίζονται. Deals να επιτυγχάνονται, deals να ακυρώνονται για απίθανους λόγους. Είναι υπέροχο σαν ενασχόληση, εφόσον έχεις χρόνο, αλλά ξεκάθαρα σαν επάγγελμα, είναι 100% ψυχοφθόρο και θέλει κότσια.
8) Μιλώντας καθαρά προσωπικά, παραδέχομαι ότι το τωρινό καλοκαίρι, στα πλαίσια της συμπλήρωσης των 100 χρονών, το περίμενα πιο “πομπώδες” και πανηγυρικό μεταγραφικά. Αναγνωρίζω όμως, ότι μέσα σε μια μεταγραφική περίοδο, παράγοντες όπως μια αλλαγή στάση της χ εμπλεκόμενης ομάδας ή ενός παίχτη (βλ. Ποντένσε – όπως αποδείχθηκε) ή των μάνατζερ, μπορούν να μεταβάλλουν τα δεδομένα μιας μεταγραφής, ανά πάσα στιγμή, αλλά και πάνω από μία φορά. Χωρίς να ρίχνω ευθύνες κάπου, τα περίμενα αυτή τη φορά, όλα πιο έγκαιρα, πιο αποτελεσματικά και λίγο πιο φαντασμαγορικά θα έλεγα. Αλλά στηρίζουμε, κάνοντας κριτική. Η κριτική είναι δύναμη και οδηγός αυτοβελτιώσης. Το πρώτο βήμα για να διορθώσεις τα κακώς κείμενα, είναι να αποδεχτείς τα λάθη σου, χωρίς να τα βάζεις κάτω από το χαλάκι.
Υ.Γ. Παρόλαυτα, έχω μία αίσθηση , η οποία προκύπτει κι από προηγούμενα καλοκαίρια, οτι ακόμα και την τελευταία στιγμή θα εκπλαγούμε ευχάριστα.
