🌙 Υπάρχουν στιγμές που δεν μοιάζουν με άλλες. Ώρες αργές, νύχτες που το σπίτι ησυχάζει και η καρδιά κάνει θόρυβο. Εκείνες τις ώρες θυμάσαι κουβέντες που δεν ειπώθηκαν. Λόγια που έμειναν στον λαιμό, όχι από αδυναμία, αλλά από φόβο. Φόβο μην αλλάξει κάτι που σε κρατά ασφαλή.
🕯️ Μερικές φορές το να σιωπάς μοιάζει πιο εύκολο. Κι όμως, η σιωπή αυτή σε ακολουθεί για χρόνια. Δεν μιλήσαμε όταν έπρεπε. Δεν είπαμε «σ' ευχαριστώ». Δεν παραδεχτήκαμε πόσο πληγωθήκαμε. Δεν αφήσαμε τον εαυτό μας να αγαπηθεί.
💭 Και τώρα; Τώρα μαθαίνουμε. Μαθαίνουμε πως δεν είναι καθυστερημένη η στιγμή που επιτέλους μιλάς. Η καρδιά δεν έχει ημερολόγιο. Αν κάτι θες να ειπωθεί, πες το. Ακόμα κι αν τρέμει η φωνή σου. Γιατί οι πιο σημαντικές κουβέντες δεν είναι ποτέ άνετες. Είναι όμως αληθινές.
