📅 Αρχές δεκαετίας του ’80 έως και τέλη ’90
📍 Το απόλυτο πρωινό των παιδιών στις ελληνικές οικογένειες
🥄 Μια κρέμα, ένα κουταλάκι και όλη η στοργή της γιαγιάς
Η πιο γλυκιά έναρξη της μέρας
Πριν τα δημητριακά, τα smoothie και τα πολύσπορα τοστ, υπήρχε μια σταθερά στα ελληνικά σπίτια: η φρουτόκρεμα. Είτε ήσουν μωρό είτε πεντάχρονο που ξυπνούσε με κατεβασμένα μούτρα, ήξερες πως σε περιμένει στο τραπέζι ένα μπολάκι χλιαρής, παχιάς, φρουτένιας κρέμας, με το κουτάλι να σου το κρατάει η μαμά ή η γιαγιά.
🔵 Κλασική γεύση: μήλο, πορτοκάλι και μπανάνα
🟠 Υφή: πηχτή σαν ζελέ, σχεδόν κοχλάζουσα
🟢 Συνδυαζόταν συχνά με μπισκότο Παπαδοπούλου
🟡 Λατρεία των μαμάδων γιατί «έχει βιταμίνες και σίδηρο»
Πιο πολύ από τροφή, ήταν τελετουργία
Η φρουτόκρεμα δεν ήταν απλώς παιδική τροφή. Ήταν ο δεσμός φροντίδας. Οι γονείς ζέσταιναν νερό, ανακάτευαν προσεκτικά τη σκόνη, φυσούσαν απαλά το κουτάλι και σου το έφερναν στο στόμα λέγοντας:
«Άνοιξε το στοματάκι, έρχεται το αεροπλανάκι».
Μερικά παιδιά τη λάτρευαν. Άλλα την έφτυναν στα μούτρα της γιαγιάς. Όπως και να ’χει, ήταν εκεί, κάθε μέρα, πριν το νηπιαγωγείο ή μετά το μπάνιο.
Οι θρυλικές συσκευασίες
📦 Η φρουτόκρεμα Γιώτης ερχόταν σε χαρτονένιο κουτί με μεταλλικό καπάκι
📦 Μέσα, το σακουλάκι με τη χρυσαφένια σκόνη
📦 Μπροστά, το διάσημο μωρό με το κουταλάκι στο στόμα, εικόνα-σύμβολο των ελληνικών '80s
📦 Αργότερα, εμφανίστηκαν και σε βάζα, αλλά η μαγεία είχε ήδη μεταφερθεί στο παρελθόν
Από κυρίαρχη... στη λήθη
Με την είσοδο πιο εξειδικευμένων παιδικών προϊόντων και τις νέες διατροφικές συνήθειες, η φρουτόκρεμα άρχισε να περιορίζεται στα ράφια. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να υπάρχει ως προϊόν – πλέον πιο στοχευμένα για βρέφη – αλλά η μαζική, λαϊκή της δόξα έχει περάσει.
📌 Η νοσταλγία της πρώτης γεύσης
Η φρουτόκρεμα δεν ήταν απλώς γεύμα. Ήταν η αρχή της ημέρας, η αρχή της ζωής, η αρχή της ελληνικής οικογενειακής παράδοσης για δύο και πλέον δεκαετίες.
Αν κλείσεις τα μάτια, σχεδόν μπορείς να μυρίσεις το άρωμά της. Και ίσως, να ακούσεις και μια γνώριμη φωνή:
«Φύσα λίγο να κρυώσει...»
