Ο Χάρης Χριστόπουλος, σε μια προσωπική και συναισθηματική εξομολόγηση, μοιράζεται την εμπειρία του από την απόκτηση του τρίτου παιδιού του. Η πατρότητα, όπως ο ίδιος αναφέρει, είναι μια διαδικασία γεμάτη μαθήματα ζωής, ενώ οι προκλήσεις που αντιμετώπισε λόγω της προωρότητας του παιδιού του τον έκαναν να αλλάξει την οπτική του για την αγάπη και τη ζωή. Για τον Χριστόπουλο, οι 2,5 μήνες στην εντατική νεογνών αποτέλεσαν μια δοκιμασία, η οποία, παρόλη την ένταση και το άγχος, του δίδαξε την αξία της ευτυχίας μέσα από την απλότητα της καθημερινής ζωής.
Αυτή η εμπειρία τού προσέφερε μια πρωτόγνωρη εσωτερική γαλήνη και μια βαθιά συνειδητοποίηση της δύναμης της ανθρώπινης θέλησης και της οικογένειας. Ο Χριστόπουλος δεν παραλείπει να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς το ιατρικό προσωπικό της μονάδας νεογνών, που με την αδιάκοπη προσπάθεια και την αφοσίωσή τους συνέβαλαν σημαντικά στην ανάρρωση του παιδιού του. Η πορεία αυτή, αν και δύσκολη, ενίσχυσε τους δεσμούς με την οικογένειά του και τον έμαθε να εκτιμά κάθε στιγμή της ζωής.
