Ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 9 Νοεμβρίου, γεννήθηκε το 1846 στη Σηλυβρία της Θράκης. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αναστάσιος και από μικρός έδειξε μεγάλη ευλάβεια και αγάπη για τη μελέτη. Σε ηλικία 14 ετών, ο Αναστάσιος μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε σε καπνεργοστάσιο για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του. Παράλληλα, μελετούσε τα Πατερικά κείμενα και εκκλησιαζόταν τακτικά. Το 1866, ο Αναστάσιος διορίστηκε δάσκαλος στο χωριό Λίθιο της Χίου, όπου παρέμεινε για επτά χρόνια. Εκεί, ενθάρρυνε τη νεολαία και τους κατοίκους του χωριού προς την ευλάβεια και την εργασία των αρετών. Το 1876, ο Αναστάσιος εκάρη μοναχός με το όνομα Λάζαρος στη Νέα Μονή της Χίου. Το όνομα Νεκτάριος το έλαβε κατά τη χειροτονία του σε διάκονο (15 Ιανουαρίου 1877) από τον μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο. Το 1878, ο Νεκτάριος εστάλη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αλεξανδρείας. Από εκεί, αναγορεύθηκε διδάκτορας της Θεολογίας το 1885. Στην Αλεξάνδρεια, ο Νεκτάριος υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής. Επίσης, ίδρυσε και διηύθυνε την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου στο Κάιρο. Το 1891, ο Νεκτάριος εξελέγη μητροπολίτης Πενταπόλεως της Αιγύπτου. Στην θέση αυτή, υπηρέτησε για 29 χρόνια, μέχρι το θάνατό του το 1920. Ο Άγιος Νεκτάριος υπήρξε ένας μεγάλος πνευματικός δάσκαλος και άγιος της Εκκλησίας μας. Οι θαυματουργικές του ενέργειες και η αγιότητα του βίου του τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στο λαό.