Η πλήρης βιογραφία του λαϊκού συνθέτη Θόδωρου Δερβενιώτη, γραμμένη με μυθιστορηματικό τρόπο από τον γιο του, αναδεικνύει τις αναμνήσεις και τα βιώματά του, ενώ αναδεικνύει επίσης τον ιδιαίτερο αποτύπωμα που άφησε στις προφορικές και γραπτές αφηγήσεις του πατέρα του.
Ο Θόδωρος Δερβενιώτης διαμόρφωσε τη ζωή του με το λαϊκό μεταπολεμικό τραγούδι, συνδυάζοντας γεγονότα, τόπους και προσωπικότητες της ελληνικής δισκογραφίας. Το προσδιόρισαν κομμάτια όπως το «μαύρο τραγούδι» της δεκαετίας του ’50.
Μέσα από τη Columbia, την Odeon (αργότερα Minos), το «Μπαράκι του Μάριου» και τα αναμνηστικά πάλκα όπου δεν σταματούσες ούτε για να αλλάξεις τη χορδή που έσπαγε, ο Δερβενιώτης ανέδειξε συνεργασίες όπως αυτή με τον Βίρβο και παρέμεινε πιστός στους βυζαντινούς δρόμους. Αντιμετώπισε τον πόλεμο από τις εταιρείες, αγωνιζόμενος για αυτοδιαχείριση μέσω της ΕΜΣΕ.
Τραγούδια όπως τα «Παράπονα και κλάματα», «Άλλα μου λέν’ τα μάτια σου», «Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι» και «Βάλ’ το κόκκινο φουστάνι» αντικατοπτρίζουν τις χαρές και τις λύπες ενός λαού «που γλεντάει κλαίγοντας και κλαίει γελώντας».
