Σε μια συγκινητική εξομολόγηση στην Ευάννα Ζουμπούρογλου στο "Happy Day", η Βίκυ Βολιώτη άνοιξε την καρδιά της για τα σημάδια που άφησε στη ζωή της η απώλεια του πατέρα της, την απόφασή της να αφοσιωθεί στην υποκριτική και, φυσικά, για την κόρη της, Άννα. Η ηθοποιός, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση "Ιζαμπέλ Ρεμπώ, ο δικός μου Αρθούρος", αναφέρθηκε στις παιδικές της αναμνήσεις, σημαδεμένες από την αρρώστια και τον θάνατο του πατέρα της. Μια εμπειρία που, όπως τόνισε, την ωρίμασε σε νεαρή ηλικία.
«Ήμουν ένα παιδί πολύ ζωηρό, πολύ δυναμικό, με την αρρώστια και τον θάνατο του πατέρα μου άλλαξα αρκετά. Όλα αυτά στην πορεία με έκαναν πιο εσωστρεφή, έχασα τη δυναμικότητά μου. Με ενηλικίωσε πρόωρα, με έφερε αντιμέτωπη με πράγματα που ένα παιδί δυσκολεύεται να διαχειριστεί. Μετά τον θάνατό του πήρα την ευθύνη να στηρίξω τη μητέρα μου» είπε αρχικά η Βίκυ Βολιώτη.
«Ο γάμος προέκυψε μόνο επειδή θέλαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Η περίοδος που υιοθέτησα την Άννα ήταν γεμάτη από περίεργα πράγματα και πολλή αγάπη. Ο σύζυγός μου με βοήθησε πάρα πολύ. Όταν την πήρα αγκαλιά την Άννα, ήταν αδιαπραγμάτευτο, ήταν η κόρη μου. Αν δεν πήγαινε καλά η υιοθεσία με την Άννα, ήμουν διατεθειμένη να μείνω για πάντα στην Αιθιοπία. Είχα πει στους δικούς μου ανθρώπους ότι χωρίς την Άννα δεν γυρνάω πίσω. Δεν υπήρξε ποτέ η ανάγκη να κυοφορήσω ένα παιδί, από μικρή έλεγα ότι θέλω να υιοθετήσω» ανέφερε για τον γάμο της με τον Σίμο Σαρκεντζή και την κόρη της, Άννα.
