Της Μαρίνας Τζανίδη
Με μια φωνή που συνδυάζει δύναμη και ευαισθησία, η Ασπασία Στρατηγού έχει κατακτήσει δικαίως μια ξεχωριστή θέση στο ελληνικό μουσικό στερέωμα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ανήκει στις κορυφαίες ερμηνεύτριες της γενιάς της· μια καλλιτέχνιδα που σέβεται βαθιά το ελληνικό τραγούδι και του δίνει νέα πνοή με κάθε της εμφάνιση.
Ασπασία που γεννήθηκες και που μεγάλωσες;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Τα καλοκαίρια μου όμως, καθώς και όλες τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα τα περνούσα στην επαρχία.
Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με τη μουσική;
Από πολύ μικρή ηλικία ερχόμουν σε επαφή με τη μουσική μέσα από τους παππούδες και τις γιαγιάδες οι οποίοι κουβαλούσαν τις μνήμες της καταγωγής τους, από Χίο και Νάξο και φρόντιζαν με κάθε τρόπο να τις μεταφέρουν και σε μένα.
Υπήρξε κάποιο οικογενειακό ή προσωπικό ερέθισμα που σε έφερε κοντά στο τραγούδι;
Νομίζω πως το πιο σημαντικό ερέθισμα ήταν η επιρροή που είχαν επάνω μου οι τραγουδίστριες και οι τραγουδιστές της εποχής εκείνης που ήμουν παιδί. Τους άκουγα και εμπνεόμουν να κάνω το ίδιο. Μην ξεχνάμε πως την δεκαετία του ‘90 η δισκογραφία ήταν στα καλύτερά της και αναδείχθηκαν σπουδαίες φωνές.
Ποιοι καλλιτέχνες σε επηρέασαν και θέλησες να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα;
Αρχικά ήρθα σε επαφή με το έντεχνο τραγούδι της εποχής μέσω του ραδιοφώνου και στην συνέχεια ένιωσα την ανάγκη να ψάξω πιο πίσω και να ανακαλύψω φωνές του παραδοσιακού και ρεμπέτικου είδους. Θυμάμαι πόσο με είχαν συγκλονίσει οι ερμηνείες του Μανώλη Λιδάκη, του Ορφέα Περίδη, της Μελίνας Κανά. Και αργότερα πόσο έντονα με επηρέασαν τα τραγούδια της Αρβανιτάκη με τον Παπαδημητρίου, του Βαγγέλη Κορακάκη που εκείνη την εποχή είχε κάνει υπέροχους δίσκους. Φυσικά όσο έμπαινα όλο και πιο βαθιά στον κόσμο της μουσικής γνώρισα και τις φωνές του ρεμπέτικου. Στην αρχή μέσα από τις επανεκτελέσεις της Χαρούλας Αλεξίου και αργότερα από τις αυθεντικές. Καθώς επίσης η φωνή της Δόμνας Σαμίου με έβαλε στον κόσμο του παραδοσιακού τραγουδιού. Ωστόσο όλα αυτά συνέβαιναν χωρίς να έχω σκεφτεί το τραγούδι ως επάγγελμα.
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στη μουσική σκηνή και ποιες δυσκολίες θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;
Παρ ‘ότι τραγουδούσα ερασιτεχνικά από 16 χρονών, κάπου το 2005 ξεκίνησα να μπαίνω στον επαγγελματικό χώρο σχεδόν χωρίς να το καταλάβω. Εκεί ήταν που βρέθηκε στον δρόμο μου η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Μαγνησίας και αποτέλεσε επίσημα το επαγγελματικό μου βάπτισμα. Μετά, το ένα έφερε το άλλο, άνοιξαν πόρτες και ορίζοντες. Και όπως κάθε αρχή έτσι και αυτή, είχε τις δυσκολίες της. Μία βασική δυσκολία ήταν ότι δεν είχα αποκτήσει την ικανότητα να στέκομαι όρθια στη σκηνή και να τραγουδάω. Συνηθισμένη από την καθιστή θέση που για χρόνια είχα μάθει, άργησα να νιώσω ασφάλεια σε μια μεγαλύτερη σκηνή. Και φυσικά εκτός απ’ αυτό, είχα να κάνω με μια ορχήστρα υψηλού βεληνεκούς, κάτι που απαιτεί συγκεκριμένη διαχείριση. Μια ακόμα δυσκολία που θυμάμαι να με ταλαιπώρησε ήταν η χρήση της φωνής μου, καθώς η επαγγελματική προσέγγιση απαιτεί και κατάλληλη τεχνική. Συνεπώς έπρεπε αφ’ ενός να διδαχθώ την τεχνική του τραγουδιού και αφ’ εταίρου να είμαι προσεχτική στις συνθήκες δουλειάς, κάτι το οποίο δεν ήταν πάντα εφικτό. Πχ κακός ήχος ή υπερβολικά πολλές ώρες τραγουδιού.
Πότε ήρθε η πρώτη επιτυχία; Με ποιο τραγούδι;
Έχω την αίσθηση πως η επανεκτέλεση του τραγουδιού «Πέφτει μια βροχή» αγαπήθηκε πολύ αν και δεν αποτελεί δισκογραφικό αποτύπωμα. Έγινε σε μια τηλεοπτική εκπομπή το 2007. Έκτοτε όπου τραγουδούσα μου ζητούσαν να πω αυτό το τραγούδι.
Η συνεργασία σου με τον Γιώργο Νταλάρα διαρκεί πολλά χρόνια. Τι σημαίνει για εσένα αυτή η σχέση στη σκηνή αλλά και στη ζωή;
Πράγματι αυτή η συνεργασία διαρκεί πολλά χρόνια κάτι που συμβαίνει για δύο λόγους. Πρώτον επειδή υπάρχει χημεία μεταξύ μας και δεύτερον επειδή ασχολούμαι με αρκετά είδη μουσικής. Αυτό σημαίνει ότι είμαι σε θέση να συμμετέχω σε περισσότερα από ένα Project. Οι δρόμοι μας λοιπόν δεν χώρισαν ποτέ ουσιαστικά, πέρα από κάποιες μικρές παύσεις λόγω άλλων συνεργασιών μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω τόσο εύκολα τι σημαίνει για μένα αυτή η συνεργασία. Είναι δώρο ανεκτίμητο να βρεθείς δίπλα του, ειδικά στο ξεκίνημα. Αρκεί να έχεις τα μάτια σου και τα αυτιά σου ανοιχτά για να μπορέσεις να μάθεις κοντά του όσα περισσότερα μπορείς. Σίγουρα είναι ταυτόχρονα και μια απαιτητική συνθήκη. Ξέρεις ότι πρέπει να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό. Αυτό βέβαια είναι και που σε εξελίσσει καλλιτεχνικά.
Έχει υπάρξει κάποια στιγμή - εικόνα στη συναυλία, δίπλα στον Γιώργο Νταλάρα που σου έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη;
Έχουν μεσολαβήσει πολλά χρόνια, άπειρες συναυλίες και είναι πολύ δύσκολο να θυμηθώ κάτι συγκεκριμένο. Ίσως η πιο έντονη ανάμνηση τελικά να είναι η πρώτη συνεργασία το 2007 στο θέατρο Παλλάς. Μένει χαραγμένη στη μνήμη επειδή είναι η πρώτη και επειδή πέρασα υπέροχα!
Έχεις χαρακτηριστεί ως μία από τις κορυφαίες φωνές της Ελλάδας. Το βιώνεις ως βάρος ή ευθύνη;
Αν όντως ισχύει αυτό είναι σίγουρα σημαντικό. Θα ήθελα να μπορέσω να μείνω πιστή στις επιλογές μου και στην αισθητική μου. Φαντάζομαι πως αυτό περιμένει ο ακροατής από μένα σε βάθος χρόνου.
Πέρα από το τραγούδι, πώς ισορροπείς την επαγγελματική ζωή με την προσωπική; Τι σου δίνει γαλήνη στην καθημερινότητά σου;
Το τραγούδι είναι μια αρκετά ζωογόνος κατάσταση. Η επαγγελματική του όμως διάσταση μάλλον είναι το αντίθετο. Εκεί λοιπόν πρέπει να μπαίνει η ισορροπία έτσι ώστε να μην σε καταπιεί η δουλειά. Προσπαθώ να μην ξεχνάω την χαρά που μου δίνει το τραγούδι και εκτός δουλειάς. Τραγουδάω στο σπίτι για δική μου ευχαρίστηση. Τραγουδάω όταν βρίσκομαι με φίλους. Τραγουδάω στα παιδιά μου. Και ναι!! Τραγουδάω στο μπάνιο. Όσο για την προσωπική ζωή…. Αφήνω πάντα χώρο και χρόνο να ζήσω εκτός δουλειάς. Καμιά φορά με κόστος.
Νιώθεις ότι έχεις θυσιάσει κομμάτια της προσωπικής σου ζωής για χάρη της τέχνης;
Όχι. Το αντίθετο. Δεν θα θυσίαζα κάτι που θεωρώ σημαντικό για μένα για να υπηρετήσω την τέχνη. Μάλιστα πιστεύω πως επειδή δεν θυσίασα τίποτα που θεωρούσα ότι άξιζε, κατάφερα να προσφέρω περισσότερα στην τέχνη. Ένας άνθρωπος ολοκληρωμένος λειτουργεί πιο αποτελεσματικά και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο που δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί;
Θα ήθελα να κάνω δισκογραφία με συνθέτες που θαυμάζω. Εν μέρει αυτό έχει πραγματοποιηθεί αλλά μένουν ακόμα αρκετοί……
Τι να περιμένουμε από εσένα στο άμεσο μέλλον; Νέες συνεργασίες, δίσκους ή ξεχωριστές εμφανίσεις;
Υπάρχει σαν σκέψη η επανεκτέλεση κάποιων παραδοσιακών τραγουδιών και αν όλα πάνε καλά θα γίνει μέσα στον επόμενο χρόνο. Όσο για εμφανίσεις, έχουμε στόχο με το «Δικό μας πανηγύρι» ένα project που αφορά το αιγαιοπελαγίτικο τραγούδι, να περιοδεύσουμε ανά την Ελλάδα το καλοκαίρι του ‘26.
Η Ασπασία Στρατηγού δεν είναι απλώς μια εξαιρετική τραγουδίστρια· είναι μια ερμηνεύτρια που καταφέρνει να αγγίζει τον ακροατή, να δίνει φωνή σε συναισθήματα και να μετατρέπει κάθε τραγούδι σε προσωπική εξομολόγηση. Με την καθαρότητα, την έκταση και την αλήθεια της φωνής της, δικαιολογεί απόλυτα όσους τη θεωρούν μία από τις καλύτερες, αν όχι την καλύτερη, φωνή της Ελλάδας σήμερα.
