Μία συζήτηση με τον ειδικό ζωοτέχνη Αντώνη Κάμπουρα, μετά από το δημοσίευμα :
health-concern
Επειδή πολύς ντόρος γίνεται για την ακρίβεια των κρεάτων και για την στροφή στην κατανάλωση ιχθύων ( αν μπορούμε να τα αγοράσουμε ) , απο την άλλη δημοσιεύματα και μαρτυρίες μας υποψιάζουν για το πόσο ακίνδυνα ή όχι είναι τα (πολυ φθηνότερα) ψαράκια ιχθυοκαλλιέργειας, θεώρησα καλό να "ανακρίνω" τον γνώστη και φίλο Αντώνη Κάμπουρα.
Τι είναι η ιχθυοκαλλιέργεια;
Η Ιχθυοκαλλιέργεια ως προοπτική αναπτύχθηκε με σκοπό να καλύψει,το κενό που προήλθε από την μείωση μεγάλου μέρους πληθυσμού θαλασσίων ειδών,αποτέλεσμα της εντατικής αλιείας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ιχθυοκαλλιέργειες για να υπάρχει συνεχώς άφθονο φρέσκο ψάρι.
Ποιά είναι τα είδη ψαριών που υπάρχουν στις καλλιέργειες;
Τσιπούρα, λαβρακι, φαγκρί, λιθρίνι, μυτάκι, μυλοκόπι, σαργός, σολομός, πέστροφα.
Είναι όμως ωφέλιμα τα ψάρια από τις ιχθυοκαλλιέργειες σε σχέση με τα ψάρια της ανοικτής θάλασσας και με τί τρέφονται;
Tα ψάρια από τις ιχθυοκαλλιέργειες σε σχέση με τα ψάρια της ανοικτής θάλασσας από βιολογικής άποψης, στερούνται την ελευθερία τους, επειδή ζούν όλη την ζωή τους σε κλωβοστοιχείες,οι τροφές που σιτίζονται περιέχουν ρεγγάλευρο, γαριδάλευρο, αιματάλευρο, στρειδάλευρο, πτεράλευρο, κρεατάλευρο για πρωτεϊνες, λιναρέλαιο, σολομοέλαιο, ιχθυέλαιο για λίπη, γλουτένη σιταριού, γλουτένη καλαμποκιού κλπ για ενέργεια.
Γιατί αυτές τις συγκεκριμένες τροφές;
Οι βιομηχανίες ιχθυοτροφών παράγουν τις τροφές αυτές για την ‘’γρήγορη πάχυνση’’ των ψαριών,το ‘’γρήγορο και το πολύ’’επιφέρουν την παραβίαση της φυσιολογίας της πέψης και του μεταβολισμού των τροφών. Αποτέλεσμα η αύξηση των παθογενειών που ξεκινά από την λιπώδη διήθηση του ήπατος. Για την αποφυγή του λίπους στο συκώτι των ψαριών χρησιμοποιείται συνεχώς η ουσία «ινοσιτόλη»που λειώνει το λίπος, για να αφήσει το συκώτι να λειτουργήσει φυσιολογικά. Επειδή όμως η υπερδιέγερση που προκαλείται από την νευροδιαβιβαστικλη ινοσιτόλη (όπως και χολίνη) δημιουργούν την σεροτονίνη, τα ψάρια έχουν ανησυχία (αγχος) και έχει ακουστεί, ότι χρησιμοποιούνται ψυχοφάρμακα! Επίσης εχει ακουστεί ότι χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά όπως sarafloxacin για sparus auratre (τσιπούρα) όταν το αντιβιοτικό αυτό είναι κινιλόνη και είναι το τελευταίο οχυρό των αντιβιώσεων.
Επίσης έχει ακουστεί ότι χρησιμοποιούνται αντιφλεγμονώδη και αντιπαρασιτικά φάρμακα;
Για εμβόλια, τουλάχιστον χρησιμοποιούνται αυτά ,βάσει της παλαιάς τεχνολογίας, (live vaccines)και όχι ακιδες mrna. Αν είναι αληθές, δεν το γνωρίζουμε, αυτό θα μας το απαντήσουν, οι Ιχθυοπαθολόγοι, εγώ πάντως ερωτώ: Αν χρησιμοποιούνται, τα κατάλοιπα αυτών παραμένουν στους ιστούς; Επίσης, αν φάμε ένα ψάρι με κατάλοιπα και πάθουμε κατι, πχ ενδο-νοσοκομειακή λοίμωξη, (που ακούμε συνέχεια να καταλήγουν από αυτό ασθενείς στα νοσοκομεία) ποιά αντιβίωση θα πάρουμε όταν εχει χρησιμοποιηθεί κινιλόνη;
Τα υπολείμματα φαρμάκων στα τρόφιμα δεν είναι ένα συνεχές πρόβλημα;
Το κεφάλαιο υπολείμματα κτηνιατρικών φαρμάκων στα τρόφιμα ,ισχύει για όλες τις συστηματικές εκτροφές ζώων, πτηνών, ψαριών. Προσωπικά, όσον αφορά τα ψάρια, προτιμω να φάω τον ‘’ευτελή’’ γαύρο, ανοικτής θάλασσας (Ολυμπιακός γαρ) ή την σαρδέλα Μυτιλήνης, ή την μαρίδα Σαρωνικού. Να φάω κάτι χωρίς να με φάει ρε παιδιά!!!
Ευχαριστώ πολύ Αντώνη Κάμπουρα.
