«Οι πιο θορυβώδεις άνθρωποι είναι συνήθως και οι πιο μόνοι. Γιατί η σιωπή κάνει πιο δυνατό τον ήχο του κενού.»
Δεν είναι η μοναξιά που σκοτώνει τον άνθρωπο. Είναι το να μην μπορεί να την μοιραστεί. Η πραγματική μοναξιά δεν είναι το να είσαι μόνος· είναι το να είσαι αθέατος. Να περπατάς ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν σε βλέπουν, να μιλάς και να μην σε ακούει κανείς. Να γράφεις μηνύματα και να μην έρχεται καμία απάντηση.
Αυτό που πονάει δεν είναι η έλλειψη παρέας, αλλά η αίσθηση ότι δεν σε νοιάζεται κανείς. Ότι, αν χαθείς, δεν θα σε ψάξει κανένας. Ότι, αν πάψεις να υπάρχεις, ο κόσμος δεν θα αλλάξει ρυθμό ούτε για ένα δευτερόλεπτο.
🧠 Η κοινωνία των σιωπηλών
Ζούμε σε μια εποχή υπερσύνδεσης και ταυτόχρονα απομόνωσης. Κρυβόμαστε πίσω από οθόνες, καρδούλες και reactions, ενώ μέσα μας ουρλιάζουμε για μια αληθινή ανθρώπινη σύνδεση.
Οι ψυχολόγοι μιλούν πλέον για υπαρξιακή μοναξιά – αυτό το εσωτερικό κενό που δεν γεμίζει ούτε με φίλους, ούτε με φωνές, αλλά μόνο με αποδοχή και κατανόηση.
🌒 Και τώρα;
Αν νιώθεις μόνος, να ξέρεις: δεν είσαι ο μόνος. Και αν κάποιος κοντά σου φαίνεται «ήσυχος», ίσως απλώς περιμένει κάποιον να του δώσει φωνή. Γίνε εσύ αυτός ο κάποιος.
