Είχα μία σχέση που πάντα μου έλεγε ότι δεν είμαι σωστός ή καμιά φορά σε δουλειές που έκανα παλιά, μου έδιναν την αίσθηση ότι δεν είμαι αρκετά καλός για να κάνω αυτή την δουλειά.
Ή καμιά φορά, όταν καθόμουν σε μια παρέα, είχα την εντύπωση ότι οι άλλοι δίπλα μου είχαν περισσότερη αξία από εμένα.
Πολλά συναισθήματα μας καταβάλουν καθημερινά από διάφορες πλευρές ή παρέες. Αλλά τα συναισθήματα δεν έρχονται έτσι απλά από την μια στιγμή στην άλλη.
Καμιά φορά μάλιστα αναρωτιέσαι για το συναίσθημά σου "γιατί αισθάνομαι ξανά και ξανά έτσι;"
Όπως όταν χωρίζουμε από μία σχέση και ενώ θέλουμε να προχωρήσουμε παρακάτω μας έρχονται πάλι περίεργα συναισθήματα από την σχέση αυτή που μόλις αφήσαμε.
Είναι σαν να μας ακολουθούν αυτά τα συναισθήματα.
Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας. Τι κάνουμε γι' αυτά.
Συνήθως κάνουμε τα παρακάτω λάθη με τα συναισθήματα μας.
Έχουμε τα συναισθήματα που είναι καταπιεσμένα μέσα μας. Είναι αυτά που ανεβαίνουν από μέσα μας. Όπως η ζήλια, ο φόβος ακόμα και αυτό που νιώθουμε κατώτεροι από άλλους.
Τί κάνουμε με αυτά τα συναισθήματα λοιπόν; Τα καταπιέζουμε προς τα μέσα μας, δεν τα βγάζουμε και λέμε "μπα δεν νομίζω να είναι έτσι", "δεν έχω όρεξη να ασχοληθώ τώρα με αυτό".
Δεν θέλω να αισθάνομαι έτσι και το καταπιέζω μέσα μου. Μέχρι που το κάνουμε συνήθεια αυτό. Δίνουμε την ευθύνη αυτών των συναισθημάτων μας σε άλλους και λέμε ότι δεν έχουμε την ευθύνη γι' αυτά.
Καταπιέζοντάς τα όμως γίνονται όλο και πιο μεγάλα, μέχρι που έρχεται η στιγμή της έκρηξης από μέσα μας. Είναι οι στιγμές που λέμε ότι δεν αντέχουμε άλλο. Είναι οι στιγμές που αρχίζουμε να κλαίμε και τα βγάζουμε όλα από μέσα μας. Είναι οι στιγμές που μεταφέρουμε τον θυμό μας σε άλλους και αρχίζουμε να φωνάζουμε στην σχέση μας, στον υπάλληλό μας ή στον φίλο μας.
Μόλις περάσει αυτή η έκρηξη πάλι τα βάζουμε βαθιά μέσα μας μέχρι να ξαναβγούν.
Επίσης πολλές φορές απλά φεύγουμε για να μην σκεφτόμαστε. Φεύγουμε για ένα ΣΚ ή πάμε σε πάρτι ή είμαστε στο κινητό μας όλη μέρα απλά για να μην σκεφτόμαστε.
Θέλουμε να μην είμαστε μόνοι μας, γιατί αλλιώς θα κρατάμε πάλι μέσα μας όλα τα αρνητικά συναισθήματα. Για παράδειγμα η ζήλια που σκεφτόμαστε συνέχεια που να είναι η σχέση μας, με ποιον μιλάει κλπ. Ή όπως όταν έχουμε θυμό και λέμε γιατί το κάνει αυτό σε μένα. Ή όταν σκεφτόμαστε για φίλους ότι δεν μας θέλουν και δεν μας βάζουν και εμάς στα σχέδιά τους και λέμε ότι μάλλον δεν είμαι αρκετός για αυτούς.
Ξαφνικά έχουμε χιλιάδες τέτοιες σκέψεις στο μυαλό μας και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε ποιος φταίει. Αλλά φίλοι μου το θέμα δεν είναι ποιος φταίει, αλλά εάν είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε αυτά τα συναισθήματα και να τα δούμε κατάματα.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΘΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ;
Κανένας από τον εξωτερικό σου περίγυρο δεν είναι ικανός να σου πει πως να αισθάνεσαι εκτός και εάν βέβαια του δώσεις αυτήν την δύναμη.
Ξέρω ότι πρέπει να είσαι δυνατός για να δεις κατάματα μέσα σου τι πραγματικά αισθάνεσαι.
Το κάθε συναίσθημα θέλει κάτι να σου πει. Πρόσεχε λίγο παραπάνω τον εαυτό σου ή απαρνήσου τους ανθρώπους που δεν σου κάνουν καλό.
Μην δίνεις κάποια συγκεκριμένη αξία στα συναισθήματα σου όπως: δεν με θέλουν γιατί είμαι μάλλον λίγος για αυτούς, το άξιζα αυτό που έπαθα, δεν αξίζω να αγαπηθώ κλπ.
Άφησε απλά αυτό το συναίσθημα να υπάρχει μέσα σου και πες ναι ΟΚ δεν με θέλει δίπλα της ή δίπλα του, δεν μπορώ να της αλλάξω γνώμη και δεν χρειάζεται. Γιατί αυτός που με θέλει δίπλα του, το προσπαθεί από μόνος του.
Έτσι έχεις εσύ ξαφνικά τον έλεγχο στα συναισθήματά σου.
Αυτό ισχύει για όλα τα συναισθήματά μας. Είναι η λύπη, ο φόβος η ζήλια. Ξαφνικά έτσι θα έχεις ανακούφιση θα ξέρεις τι πραγματικά αισθάνεσαι μέσα σου και δεν θα αφήνεις τα αρνητικά συναισθήματά σου να μεγαλώνουν όλο και πιο πολύ. Αποδέξου τα συναισθήματα σου και μην φεύγεις μακριά από αυτά, μην τα θάβεις βαθιά μέσα σου απλά για να μην ασχοληθείς, γιατί αυτά κάποια στιγμή θα βγουν από μέσα σου και θα εκραγούν.
ΓΙΝΕ ΕΣΥ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΕΛΕΓΧΕΙ!!
