Πριν τα smartphones, πριν τα Spotify και τα playlists, υπήρχαν οι κασέτες. Εκείνες οι μικρές μαγικές πλαστικές θήκες που έκρυβαν τραγούδια, συναισθήματα και αφιερώσεις. Κάθε καλοκαίρι, κάποιος φίλος έγραφε μια "μείξη" — 10 τραγούδια για το ταξίδι, την παραλία, το πρώτο φλερτ.
Η κασέτα δεν ήταν απλώς τεχνολογία· ήταν τελετουργία. Ήθελε υπομονή, ακρίβεια, φροντίδα. Κι όταν την άκουγες στο Walkman, με το θρόισμα της ταινίας και τα “κλικ” των πλήκτρων, ένιωθες πως κρατάς κάτι δικό σου, αληθινό. Σήμερα, οι συλλέκτες και οι ρομαντικοί ξαναφέρνουν στο προσκήνιο αυτή τη νοσταλγία — σαν απόδειξη ότι η μουσική έχει ψυχή, όταν παίζει σε μαγνητική ταινία.
