Η υπογεννητικότητα αποτελεί ένα διαρκές και ανησυχητικό φαινόμενο στην Ελλάδα, με πολλαπλές διαστάσεις που επηρεάζουν τόσο την κοινωνία όσο και την οικονομία της χώρας. Η δημογραφική γήρανση, όπως καταγράφεται από τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, δείχνει ξεκάθαρα ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας συνεχώς μειώνεται, καθώς οι γεννήσεις δεν υπερβαίνουν τους θανάτους. Το γεγονός αυτό εντείνεται από την αυξημένη μετανάστευση νέων για καλύτερες εργασιακές ευκαιρίες στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα η χώρα να «γερνάει». Οι κοινωνικές επιπτώσεις αυτού του προβλήματος είναι βαθύτατες.
Μια γερασμένη κοινωνία μπορεί να δυσκολευτεί στην ανανέωση του εργατικού δυναμικού, ενώ η προσφορά υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας απαιτεί μεγαλύτερους πόρους. Οικονομικά, η υπογεννητικότητα μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ενεργούς οικονομίας, επηρεάζοντας αρνητικά την παραγωγικότητα, τις επενδύσεις και τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων. Η μείωση του εργατικού δυναμικού σημαίνει και μικρότερη συμβολή στο ΑΕΠ, δημιουργώντας έναν κύκλο που εντείνει τις οικονομικές ανισότητες. Γι' αυτό, είναι επιτακτική ανάγκη η πολιτεία να αναλάβει δράση. Προγράμματα υποστήριξης οικογενειών, βελτίωση της παιδείας και της υγείας καθώς και κίνητρα για την επανένωση των νέων στην Ελλάδα αποτελούν κάποιες πιθανές λύσεις για την επίλυση της κατάστασης αυτής.
