Για το άρθρο αυτό την ιδέα μου την έδωσε ο φίλος και σύγγαυρος Μάνος Ξ., που κάναμε έναν πρωινό ερυθρόλευκο διάλογο για την ανάγκη να παραμείνει ο Κάρμο στον Ολυμπιακό και κάπως έτσι...
Κοινή παραδοχή αποτελεί το γεγονός ότι από την εποχή του τεράστιου Μέλμπεργκ, ο Ολυμπιακός δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει μία δυνατή τετράδα στην άμυνά του. Εκεί που ανέκαθεν χόλωνε η ομάδα ήταν, μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες, το κέντρο της άμυνας. Πολλά πειράματα με δεκάδες παίκτες που πέρασαν και πολλοί από αυτούς δεν ακούμπησαν. Τελευταίο χρονικά παράδειγμα το δίδυμο Ντόη - Ρέτσου που κάθε άλλο παρά σιγουριά έδινε στα μετώπισθεν. Βέβαια, για να πω την αλήθεια, από τον "ηλεκτρικό" πάγκο των ερυθρόλευκων, τα τελευταία χρόνια παρέλασαν απίθανοι τύποι όπως οι Κορμπεράν, Μαρτίνεθ, Καρβαλιάλ οι οποίοι και αυτοί δεν κατάφεραν να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο αφού η ομάδα εδώ και 2 περίπου χρόνια έχει απογοητεύσει τους φίλους της.
Φέτος η χρονιά ξεκίνησε με αρκετά όνειρα, τόσο για την κατάκτηση του 48ου Πρωταθλήματος και του Κυπέλλου, όσο και μιας καλής πορείας στην Ευρώπη. Δυστυχώς άπαντες διαψεύστηκαν σχετικά γρήγορα, ενώ τα πρώτα γκρίζα σύννεφα και οι μουρμούρες έκαναν την εμφάνισή τους πάνω από το θρυλικό Γ. Καραϊσκάκης. Στο γήπεδο που έχουν λυγίσει τόσες και τόσες μεγάλες ομάδες.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης όντας προβληματισμένος, ξεκίνησε να φέρνει αρκετούς πάικτες για να αντιστρέψει το κλίμα, ελπίζοντας πως θα μπορέσει να παρουσιαστεί ένα αξιόμαχο σύνολο με σκοπό την διεκδίκηση όλων των στόχων. Κακά τα ψέμματα, το DNA του συγκεκριμένου συλλόγου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την 2η θέση. Η εκάστοτε χρονιά θεωρείται επιτυχημένη μόνο με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και αν με ρωτήσετε, συμφωνώ απόλυτα.
Στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου ήρθαν σημαντικοί παίκτες όπως οι Τσικίνιο, Βέζο, Όρτα, Έσε, Καμπράλ, Λίμα, Άμπι, Ναβάρο, Μάρτινς και Κάρμο. Σχεδόν μία καινούρια ενδεκάδα. Νέος προπονητής ο πολύς Μεντιλίμπαρ που πέρυσι πήρε την Σεβίλλη από τα αζήτητα της Ισπανικής Λίγκας και κατάφερε να «υποτάξει» τη Ρόμα του special1 Ζοσέ Μουρίνιο και να κατακτήσει το Europa League. Ε, δεν το λες και μικρό κατόρθωμα αυτό.
Ποιο είναι το δόγμα Μεντιλίμπαρ; Μα φυσικά το αυτονόητο. Όλοι μαζί άμυνα και όλοι μαζί επίθεση. Δεν σταματάμε ποτέ να βάζουμε γκολ. Όλα όμως ξεκινούν από την άμυνα. Εάν έχεις σωστή και συμπαγή αμυντική λειτουργία, τότε όλα γίνονται απλά.
Τώρα θα μου πεις γιατί τα έγραψα όλα αυτά και τι σχέση έχει ο τίτλος που επέλεξα για το παρόν κείμενο. Μα φυσικά για να καταλήξω στο συμπέρασμα πως μετά από τόσα χρόνια και δη από την εποχή Μέλμπεργκ, ο πολυτροπαιούχος Ολυμπιακός βρήκε εν τέλει τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του Κάρμο. Πολλά κιλά...μπάλα ο συγκεκριμένος παίκτης. Αρχοντικός, γεροδεμένος, με άρτια τεχνική κατάρτιση, τόσο στον αέρα όσο και με τη μπάλα κάτω. Αν δίπλα του προστεθεί ένας ταχυδυναμικός παίκτης, τότε πιστέψτε με αυτό το δίδυμο θα αφήσει εποχή.
Η ιστορία του Κάρμο λίγο-πολύ γνωστή αφού με τον τωρινό προπονητή της Πόρτο, Σέρζιο Κονσεϊσάο, είναι στα μαχαίρια. Δεν θέλει ο ένας να βλέπει τον άλλο. Κάπως έτσι πήρε την μεγάλη απόφαση να έρθει στην Ελλάδα. Όχι όμως για τουρισμό όπως κάποιοι άλλοι, αλλά για να ιδρώσει τη φανέλα. Τα πρώτα δείγματα γραφής, κατά τη γνώμη μου είναι εξαιρετικά. Οι Ρέτσος, Ντόη, Μπιανκόν φαίνονται καλύτεροι δίπλα του. Φανταστείτε να έρθει και ένας παίκτης παρόμοιας κλάσης. Θα πέσουν τα τσιμέντα όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αλέφαντος στη μεταγραφή του Ίλια Ίβιτς.
Βλέποντάς τον να παίζει νιώθεις μια σιγουριά. Ξέρεις πως δεν θα φας εύκολα γκολ από στημένη φάση και το σημαντικότερο; Εμπνέει εμπιστοσύνη ακόμα και στον Πασχαλάκη. Τώρα θα μου πεις 17.000.000 ευρώ ρήτρα είναι πολλά για να δοθούν από Ελληνική ομάδα. Πολύ σωστά, αλλά πολλές φορές ξεχνάμε ποιον έχουμε Πρόεδρο. Μαρινάκης είναι αυτός και αν "μουρλοποιηθεί" κάνει θαύματα. Το σίγουρο είναι ότι βλέπει και ο ίδιος την αναγκαιότητα της παραμονής του Κάρμο στο λιμάνι. Εξάλλου, ακράδαντα πιστεύω, ότι η παραμονή του είναι και λίγο στα χέρια του κόσμου. Ξέρεις τώρα, "πρόεδρε, πρόεδρε σε παρακαλώ κράτησε τον Κάρμο στον Ολυμπιακό" και πάει λέγοντας. Στο λέω από τώρα, ο Βαγγέλης δεν θα στο χαλάσει αυτό το χατίρι...
