Ο Μίμης Πλέσσας υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της ελληνικής μουσικής, με καριέρα που εκτείνεται σε περισσότερες από έξι δεκαετίες. Η μουσική του άγγιξε τις καρδιές εκατομμυρίων Ελλήνων και συνόδευσε σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Πρώτα χρόνια και σπουδές
Γεννημένος στην Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1924, από πατέρα Ζακυνθινής καταγωγής και μητέρα Μικρασιάτισσα, ο Μίμης Πλέσσας μεγάλωσε σε μια μουσικόφιλη οικογένεια. Σε ηλικία 15 ετών, έγινε σολίστ στην ορχήστρα ελαφράς μουσικής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Παρόλο που η μητέρα του επιθυμούσε να ακολουθήσει επιστημονική καριέρα, σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε με διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ των ΗΠΑ. Εκεί, διακρίθηκε και για τις μουσικές του επιδόσεις, παίζοντας με σπουδαίους τζαζίστες όπως ο Ντίζι Γκιλέσπι και ο Κόλμαν Χόκινς.
Καλλιτεχνική πορεία
Η μουσική του Πλέσσα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ειδών, από την τζαζ και την ελαφρά μουσική έως το έντεχνο λαϊκό τραγούδι. Συνεργάστηκε με κορυφαίους τραγουδιστές, πολλούς από τους οποίους ανέδειξε μέσα από τα τραγούδια του. Έγραψε μουσική για περισσότερες από 100 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις, καθώς και για τηλεοπτικές σειρές όπως «Τα παιδιά της Νιόβης».
Διακρίσεις και τιμές
Ο Μίμης Πλέσσας τιμήθηκε επανειλημμένα για την προσφορά του στην ελληνική μουσική και τον πολιτισμό. Το 2000, του απονεμήθηκε το «Χρυσό Μετάλλιο της Πόλης» από τον Δήμο Αθηναίων. Το 2001, έλαβε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το 2024, παρασημοφορήθηκε με το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο Μίμης Πλέσσας ήταν παντρεμένος με τη Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα και είχε δύο παιδιά, τον Αντώνη και την Ελεάνα. Η σχέση του με τη σύζυγό του χαρακτηριζόταν από αμοιβαίο σεβασμό και αγάπη, ενώ η οικογένειά του αποτελούσε σημαντικό στήριγμα στην πορεία του.
Ο Μίμης Πλέσσας έφυγε από τη ζωή στις 5 Οκτωβρίου 2024, λίγες ημέρες πριν συμπληρώσει τα 100 του χρόνια. Η παρακαταθήκη του στη μουσική και τον πολιτισμό παραμένει ζωντανή, εμπνέοντας τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και μουσικόφιλων
