Στις 12 Απριλίου τιμάται η μνήμη του Οσίου Ακακίου Καυσοκαλυβίτη, μίας μορφής που άφησε το στίγμα της στην ασκητική παράδοση του Αγίου Όρους. Ο βίος του, γεμάτος θυσίες, πνευματική αναζήτηση και αφοσίωση στον Θεό, αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδασκαλίας για τους πιστούς.
Γεννημένος στα Γόλιτσα Αγράφων, ο Ακάκιος, ή Αναστάσιος όπως ήταν το κοσμικό του όνομα, ήρθε από νωρίς σε επαφή με την χριστιανική πίστη. Ο πρόωρος θάνατος του πατέρα του τον σημάδεψε, ωστόσο η βαθιά θρησκευτικότητα της μητέρας του δημιούργησε γερές βάσεις για την πνευματική του ανάπτυξη. Σύντομα, η καρδιά του Ακακίου άρχισε να σκιρτά προς τον μοναχικό βίο. Απέφευγε τον θόρυβο του κόσμου και αναζητούσε την ησυχία σε ερημικούς τόπους, αφιερώνοντας τον εαυτό του στην προσευχή και τη νηστεία.
Σε ηλικία 23 ετών, ο Ακάκιος εγκατέλειψε τα εγκόσμια και κατευθύνθηκε προς το μοναστήρι της Σουρβιάς στη Ζαγορά. Εκεί, έλαβε το μοναχικό σχήμα με το όνομα Ακάκιος και αφοσιώθηκε στην άσκηση και την πνευματική του καλλιέργεια. Η φλόγα της αγάπης του για τον Θεό, όμως, τον ώθησε να αναζητήσει ακόμα πιο αυστηρή άσκηση. Έτσι, μεταξύ των ετών 1660-1670, αναχώρησε για το Άγιον Όρος.
Στο Άγιον Όρος, ο Ακάκιος περιπλανήθηκε σε διάφορες σκήτες και μοναστήρια, μαθαίνοντας από έμπειρους πνευματικούς και μοιραζόμενος την άσκησή του. Τελικά, κατέληξε στα Καυσοκαλύβια, όπου παρέμεινε για 20 ολόκληρα χρόνια. Η φήμη του για την αγιότητα και την αρετή του εξαπλώθηκε σε όλο το Άγιον Όρος. Πολλοί μοναχοί προσέρχονταν κοντά του για να λάβουν την ευλογία και τις διδαχές του.
Ο Όσιος Ακάκιος προέβλεψε την κοίμησή του και με ειρήνη παρέδωσε το πνεύμα του την Κυριακή των Μυροφόρων το 1730, σε ηλικία 100 ετών περίπου.
